همه چیز در مورد اختراع کاربن ...

بی شک همه ما در طول عمرمان حداقل یک بار از کاربن یا کاغذهای کاربنی استفاده کرده یا کاربرد آن رادیده ایم. ساده ترین نمونه آن برگه های کاربنی دفترچه بیمه مان است که دو نسخه دیگر از نسخه پزشک را در صفحات بعدی کپی می کند. اما ممکن است خیلی هایمان تاریخچه کاربن یا روند اختراع آن را ندانیم. اگر شما هم به خواندن تاریخچه لوازم التحریر علاقمندید، این مطلب و سایر مطالب گروه تاریخچه و دانستنی وبلاگ پاپکو را از دست ندهید.

کاربن یا کاغذ کربنی؛ کاغذی نازک با یک پوشش از موم و مرکب خشک شده (رنگ دانه) است که به منظور کپی کردن یک یا چند نسخه از یک متن به صورت همزمان با نسخه اصلی، بین دو کاغذ قرار می گیرد.

اگرچه هیچ منبع مشخصی از اختراع کاغذ کاربن وجود ندارد اما اولین بار در سال 1806،یک فرد انگلیسی به نام رالف وجوود از واژه "کاغذ کاربن" به طور رسمی استفاده کرد. پس از آن در سال 1808، پیلیگرینو توری ایتالیایی یک دستگاه نوشتاری اختراع کرد که برای کار کردن به کاغذ کاربنی یا کاغذ سیاه احتیاج داشت. او از روش وجوود استفاده کرد و کاغذ کربنی مورد نیاز خود را ساخت.

هر دو این افراد کاغذ کاربنی را برای استفاده در یک دستگاه نوشتن به کار گرفتند و کاغذ کاربنی جایگزین جوهر این دستگاه شد.

در واقع یک تکه کاغذ در جوهر چاپگر خیس و سپس خشک می شد و در نهایت بین دو کاغذ دیگر قرار می گرفت تا یک نوشته را روی برگه ای دیگر کپی کند.آن زمان استفاده از دستگاه نوشتاری (کپی) و کاغذ کاربنی برای ایجاد نوشته هایی که نابینایان نیز می توانستند آن را بخوانند، توسط این دو گسترش پیدا کرد.

در ابتدا از این دستگاه خیلی استقبال نشد اما پس از چند سال، وِجوود ایده خود را به سمت یک روش برای کپی کردن نامه های خصوصی، تجاری و سایر اسناد گسترش داد. در این روش با یک قلم فلزی، روی یک ورق کاغذ نازک نوشته می شد و با استفاده از از ورق کاربن، یک نسخه سیاه و سفید روی کاغذ دیگری که زیر آن قرار داده شده بود، بدست می آمد. این کاغذهای کپی که کیفیت خوبی هم داشتند، بایگانی می شد و نسخه اصلی نیز برای گیرنده فرستاده می شد.

تا اینکه یک شرکت برای ارائه تکنیکوِجوود در سطح انبوه تشکیل شد. اگر چه این شرکت با استقبال خوب خریداران مواجه شد، اما فرایند وِجوود توسط بسیاری از شرکت ها تصویب نشد. هنوز هم کارهای اداری با صرف وقت و هزینه بسیاری انجام می شد. بازرگانان نامه های خود را با جوهر می نوشتند و می دانستند که چنین فرآیند کپی آسانی، ریسک جعل اسناد را بالا می برد. به همین دلیل تا دهه 1870 میلادی با وجود اینکه استفاده از کاغذ کاربن یک روش استاندارد بود ولی نسخه کاربنی در دادگاه قابل قبول نبود.

در سال 1823؛کیروس داکین و ماساچوست، با توافق هم کاغذ کربنی شبیه بهوِجوود را ساختند و فروش آن را طور اشتراکی شروع کردند. این همکاری در طول چهل و هشت سال پیشرفت بسیاری کرد تا اینکه فردی به نام  لیبوس راجرز نیز وارد این کار شد. شرکت L.H. Rogers & Co. در سال1870 در نیویورک تاسیس شد و اولین فروش بزرگ خود را از بخش جنگ نظامی ایالات متحده به دست آورد. پس از آن و در سال 1872،یک ماشین تحریری کاربردی برای استفاده در دفاتر تجاری (ماشین تحریر شولز و گلدن) توسعه یافت و دیدگاه راجرز را تثبیت کرد.

چگونگی ساخت کاربن

در گذشته کاغذ کاربن به طور کامل توسط دست ساخته می شد. یک مخلوط از کربن سیاه (رنگدانه) و روغن در نفتا (نوعی حلال) با استفاده از قلم مو روی یک کاغذ نازک قرار می گرفت و منجر به ساخت کاغذ کربنی میشد. تا اینکه شرکت راجرز اولین دستگاه پوشش دهنده ورق کاربن را عرضه کرد و موم گرم را که توسط غلطک ها روی کاغذ قرار می گرفت، جایگزین روغنی که با قلم مو به کار گرفته می شد، کرد. به این ترتیب کاغذ کربن یکپارچه مدرن، با کیفیت های مختلف تولید شد.

معایب کاربن

از جمله معایب کاغذ کاربن که می توان به آن اشاره کرد، محدودیت آن در تعداد کپی نسخه ها است. با توجه به رشد روزافزون کسب و کارها و نیاز به برقراری ارتباط بهتر و سریعتر، ابزار کپی کردن نامحدود به طور قابل توجهی ضروری بود. این ضرورت، منجر به توسعه دستگاه های کپی که شناخته شده ترین نمونه آن در سال 1880،توسط دیوید گاستنر کیکلوستیل اختراع شده است و دیگر اختراعات مشابه شد تا همه آنها جایگزین کاغذ کاربن شوند.

یکی دیگر از معایب کاغذ کاربن از همان ابتدای اختراع آن تا کنون این است که بیشترین کاربرد کاغذ کاربن برای ایجاد کپی هایی بود که از نامه نگاری های دست نویس انجام می شد. این موضوع تا اواسط قرن بیستم رواج داشت اما با اختراع دستگاه های کپی مختلف تا سال 1972، میزان تقاضای کاغذ کاربن به شدت افت کرد و این کاهش همچنان ادامه دارد.

اما سرانجام با توسعه دستگاه های کپی و دستگاه های کامپیوتری با امکان ذخیره اطلاعات، استفاده از کاغذ کاربن شروع به کاهش کرد و امروزه تنها برای بعضی مصارف خاص نظیر فاکتور نویسی فروشندگان جهت بایگانی یک نسخه از فاکتور مشتری، از آن استفاده می شود.