لطفا خودکار را درست دستتان بگیرید!

همه ما تجربه استفاده طولانی مدت از خودکار را در طول روز داریم. حتما برای شما هم پیش آمده که گاهی از نوشتن خسته شوید و یا در ناحیه انگشتانتان احساس درد کنید. اغلب دلیل این اتفاق عدم استفاده از خودکار استاندارد و ارگونومیک است که قبلا به ویژگی های آن اشاره کرده ایم. اما در برخی موارد دلیل آن نادرست در دست گرفتن خودکار و تصورات غلط راجع به آن است.

برخی فکر می کنند هرچه خودکار را بیشــتر فشــار دهند، پررنگ تر می نویسد. این تصور غلط که معمولا با خم کردن بیش از حد انگشتان همراه است، باعث می شود که فشار زیادی به خودکار و انگشتان وارد شده و در نهایت سبب خستگی مفاصل دست، فشار عصبی، درد و لرزش انگشتان نیز می شود.

یکی دیگر از این اشتباهات، قرار دادن خودکار در گودی بین انگشــت اشاره و شست است. این کار باعث می شود انگشــــتان به اجبار خم شــده و دایره حرکت نوشتار به نوک انگشتان محدود شود.ریز و بدخط نوشتن و درد دائمی مفاصل انگشتان از عوارض این شکل خودکار در دست گرفتن است.

جالب است بدانید که اکثر افراد این شیوه را از اویل دفعات در دست گرفتن مداد و خودکار تا پایان دوره های تحصیلی و حتی در صورت عدم اصلاح آن تا پایان عمر خود حفظ می کنند. در ادامه این نوشتار به چند نکته کوتاه راجع به استفاده صحیح از آن و اصلاح این عادت غلط اشاره می کنیم.

در فرایند نوشتن از سه انگشت شست، اشاره و انگشت وسط استفاده می شود. انگشت اشاره و شست نگهدارنده خودکار و انگشت وسط به نوعی تکیه گاه آن است. هنگام نوشتن انگشت شست باید در راستای ساعد باشد. خودکار نیز باید به صورت مایل و نوک آن موازی با کاغذ باشد و هیچ زاویه ای با چپ یا راست نداشته باشد.

بهترین شیوه برای در دست گرفتن خودکار در تمام شیوه های نوشتاری سراسر دنیا این است که ابتدای خودکار بین نوک انگشتان اشاره و شســت و انتهای آن روی مفصل سوم انگشت اشــاره قرار گیرد. در این حالت انگشتان خم نشده، درد مفاصل از بین رفته و میدان حرکات نوشتاری تا محدودة مچ گسترش پیدا می کند. همچنین تســلط بر نگارش الفها و ســایر حروف دایره ای و کشیده بیشتر می شود.