چگونه یک رنگ را برای فرد نابینا توصیف کنیم؟!

افرادی که قدرت بصری دارند، می دانند که یک رنگ چگونه به نظر می رسد، اما افراد نابینا هیچ گونه تصوری از رنگ ها ندارند! حال چگونه یک رنگ را باید برای کسی که نابیناست، توصیف کرد؟! وقتی در نظر بگیرید که حتی افراد بینا هم رنگ ها را متفاوت می بینند، این کار مشکل به نظر می رسد.

با این حال، بسیاری از رنگ ها می توانند با بوها، مزه ها، صداها یا احساسات خاص همراه باشند. در اینجا نکاتی برای توصیف رنگ به فردی نابینا آورده شده است.

1. استفاده از سایر حس ها برای توصیف رنگ

1. استفاده از لمس برای توصیف رنگ ها.

در حالی که شخص مورد نظر شما یک شی خاص را نگه داشته است به او بگویید که چه رنگی است. شاید در نظر گرفتن اشیائی که تقریبا همیشه رنگ خاصی دارند، برای این روش مفید واقع شود.

به شخص اجازه دهید تکه های مختلف چوب را در دست خود نگه دارد، پوست درخت یا خاک زمین را لمس کند، سپس به او بگویید که این موارد به رنگ قهوه ای هستند.

بگویید: "رنگ قهوه ای مانند زمین یا قسمت های مرده چیزهایی که از خاک رشد می کنند، احساس می شود."

برگها یا چمن ها را به او بدهید تا لمس کند و توضیح دهید که اینها سبز هستند. رنگ سبز مانند قسمت های زنده گیاهان است و وقتی گیاهان سبز هستند به معنی زنده بودن آنهاست. حتی می توانید برگ های مرده را به شخص بدهید تا تفاوت سبز و قهوه ای را توضیح دهید.

بگویید: "صافی و لطافت برگ ها مانند سبز احساس می شود. سبز احساس زندگی دارد، اما وقتی برگ ها ترد هستند، آنها به رنگ قهوه ای در می آیند و دیگر زنده نیستند."

بگذارید دستان خود را درون یک کاسه آب خنک قرار دهند و توضیح دهید که آب به رنگ آبی است. به آنها بگویید که مقدار کم آب، آبی بسیار کمرنگ، تقریبا واضح و بدون رنگ است و مقادیر زیادی از آب مانند رودخانه ها یا اقیانوس نیز به رنگ آبی بسیار پررنگ هستند.

بگویید: "وقتی در حال شنا کردن در آب هستید، خنکی آب احساس آرامش بخشی دارد، آبی را همانگونه احساس می کنید."

توضیح دهید که گرما، مانند شعله آتش، شمع یا مشعل گرم اجاق گاز، به رنگ قرمز است. معمولا می توان قرمز را گرما یا حتی سوختگی دانست.

به شخص بگویید: "اگر تا به حال آفتاب گرفته اید، باید بدانید که پس از آن پوست شما قرمز می شود. یا اگر احساس خجالت و سرخ شدن کرده اید، آن گرما روی گونه های شما قرمز به نظر می رسد. "

برای آنها توضیح دهید که بتن روی دیوارها یا پیاده روها و فلز نیز به رنگ خاکستری هستند. همچنین به آنها بگویید که خاکستری اغلب احساس سختی را به شما القا می کند و بسته به اینکه خورشید بتابد، خنک یا گرم است. این مفهوم را با لمس آنها به دست می آورید...

بگویید: "خاکستری بسیار سخت و قوی است. مانند جاده ای که زیر پایتان است، دیواری که می توانید به آن تکیه کنید، اینها همه محکم هستند، اما زنده نیستند، رشد نمی کنند و احساس نمی شوند."

2. برای توصیف رنگ ها، بو و مزه را در نظر بگیرید. 

بوها و سلیقه ها مطمئنا با رنگ های خاصی همراه هستند. توضیح دهید که غذاهای تند و فلفل در غذاهای ادویه دار و تند اغلب قرمز هستند. همچنین مواد خوراکی دیگری که قرمز هستند شامل توت فرنگی، تمشک و گیلاس می شوند. توضیح دهید این که این طعم ها بسیار دلنشین هستند، نشان می دهند که قرمز چگونه به نظر می رسد.

بگویید: "دقیقا مانند زمانی که احساس گرما می کنید و طعمی که هنگام تندی غذا می چشید، می توانید قرمز را حس کنید."

به او پرتقال بدهید و توضیح دهید که پرتقالها رنگ نارنجی هستند و از آنها بخواهید به بو و مزه آن توجه کنند.

بگویید: "پرتقال ها معمولا با طراوت، شیرین و گرمسیری توصیف می شوند. خورشید نارنجی است و بسیاری از پرتقال ها از خورشید تغذیه می کنند تا رشد کنند."

همین کار را با یک لیمو و موز انجام دهید و توضیح دهید که لیمو و موز به رنگ زرد هستند. اگرچه طعم های مختلفی دارند اما هر دو رنگ زرد هستند و زرد هم می تواند طعم ترش و مرکبات داشته باشد و هم شیرین و مغذی باشد.

بگویید:"غذاهای زرد نیز به خورشید زیادی احتیاج دارند، رنگ زرد از رنگ های شاد و درخشان به حساب می آید."

این بار نوبت برگهای سالاد (کاهو و اسفناج) است که به فرد بدهید و برای او شرح دهید که اینها همیشه سبز هستند. معمولا سبز مانند میوه شیرین نیست و اغلب تلخ است یا بوی دیگری دارد. به شخص مورد نظر گیاهان مختلفی بدهید که مانند نعناع بوی قوی و تندی داشته باشند و بگویید: "بوی سبز مانند این است؛ تازه، تمیز و سالم".

برای بوی غیر خوراکی موجود در طبیعت، دوباره توضیح دهید که برگ ها و چمن ها سبز هستند و آب به رنگ آبی است. بوها در ساحل آبی رنگ و شن و ماسه قهوه ای یا سفید رنگ هستند. برای آنها توصیف کنید که گلها می توانند به هر رنگی باشند و غالبا یک نوع گل نیز در رنگهای مختلفی دیده می شود، اما معمولا آنها به رنگ سبز، قهوه ای، خاکستری یا سیاه دیده نمی شوند.

3. به این فکر کنید که چگونه صداها می توانند رنگها را توصیف کنند.

قطعا صداهای خاص می توانند با رنگهای خاصی همراه باشند. توضیح دهید که آژیرها باید آنها را به فکر رنگ قرمز بیاندازند، زیرا رنگ قرمز برای جلب توجه مردم است و بسیاری از کامیون های آتش نشانی، پلیس و آمبولانس ها دارای چراغ قرمز هستند.

بگویید: "وقتی صدای آژیر را می شنوید، این امر باعث می شود مردم هوشیار شوند و سریعا توجه کنند، زیرا ممکن است خطری پیش رو باشد. قرمز این گونه است - ضروری است و توجه شما را جلب می کند."

صدای آب جاری، به ویژه جریان حباب یا برخورد امواج اقیانوس، باید باعث شود آنها به رنگ آبی فکر کنند. به او بگویید: "آبی آرام و دوست داشتنی است، مثل اینکه صدای آب باعث احساس آرامش می شود."

صدا برای رنگ سبز می تواند خش خش برگها یا جنجال پرندگان باشد. سپس برای او شرح دهید که همه پرندگان سبز نیستند، اما به دلیل اینکه آنها در درختان زندگی می کنند، اغلب صدای پرندگان باعث می شود مردم به رنگ سبز فکر کنند.

بگویید: "وقتی خش خش برگ درختان را می شنوید و پرندگان آواز می خوانند، می توان گفت این صدا همان چیزی است که سبز به نظر می رسد."

صداهای طوفان را خاکستری توصیف کنید. وقتی رعد و برق و باران می شود، آسمان خاکستری است و همه چیز را خاکستری تر نشان می دهد.

به او بگویید: "طوفان ها خاکستری هستند. صداهای رعد و برق با صدای بلند و باران به معنای این است که اطراف خاکستری به نظر می رسد، کمی تاریک و مأیوس کننده است، زیرا خورشیدی در کار نیست تا با نور خود روشنی و درخشندگی ایجاد کند."

4. درباره اینکه رنگ ها چگونه احساسات شما را بر می انگیزند، توضیح دهید.

افراد معمولا رنگها را با حالت های عاطفی یا روانشناختی خاصی مرتبط می کنند و تحقیقات زیادی در مورد ارتباط رنگ و احساس تا به حال انجام شده است. شایع ترین موارد را برای شخص نابینا توضیح دهید:

• قرمز: معمولا رنگ عصبانیت، هیجان، قدرت بدنی یا پرخاشگری
• نارنجی: راحتی جسمی، داشتن غذای کافی، گرما و امنیت، گاهی اوقات سرخوردگی
• زرد: دوستانه و خودمانی، خوشبختی، خوش بینی، اطمینان، گاهی ترس
• سبز: تعادل، طراوت، هماهنگی، آگاهی از محیط زیست، صلح
• آبی: هوش، خونسردی، آرامش، صفا، منطق
• بنفش: آگاهی معنوی، راز، لوکس، حقیقت؛ اغلب با رویاها همراه است
• مشکی: ظرافت و زرق و برق (مثبت)، سنگینی، تهدید یا ظلم (منفی)
• سفید: تمیزی، وضوح، پاکی، سادگی
• قهوه ای: خاکی، قابل اطمینان، پشتیبانی
• خاکستری: بی طرفی، عدم اعتماد به نفس یا انرژی، افسردگی
• صورتی: پرورش، گرما، حرارت

2. استفاده از اعداد برای توصیف رنگ ها

1. بگویید که از آنجایی که تعداد نامحدودی عدد وجود دارد، تعداد نامحدودی نیز رنگ وجود دارد.

تصور کنید که شماره 1 قرمز است و شماره 2 زرد، می توانید بین 1 تا 2 این اعداد را پیدا کنید: 1.2، 1.21، 1.22، 1.3، 1.4، 1.45 و ... چیزی که این اعداد به ما القا می کند، این است که بین دو رنگ زرد و قرمز تعداد نامحدودی رنگ وجود دارد.

3 . کشف ریشه اختلالات فرد نابینا

1. ماهیت اختلال بینایی فرد را تعیین کنید.

بیشتر افراد مبتلا به اختلالات بینایی، یک دید مفید دارند، حتی اگر این دید مفید، فقط مشاهده نور باشد. بر اساس گفته های بنیاد آمریکایی برای نابینایان، فقط 18٪ افرادی که از نظر بینایی آسیب دیده اند، کاملا نابینا هستند و اکثر آنها می توانند بین نور و تاریکی تمایز قائل شوند.

امکان تمایز بین نور و تاریکی می تواند به شما در توضیح سیاه و سفید برای فرد نابینا کمک کند، با گفتن اینکه سیاه، تاریکی است و سفید، وجود نور است.

2. بپرسید که آیا فرد از بدو تولد نابینا بوده است یا خیر.

از آنجا که تقریبا تمام نابینایی ها (در ایالات متحده) ناشی از بیماری چشم است، بسیاری از افراد مبتلا به اختلال بینایی توانسته اند در مقطعی از زندگی خود ببینند. این بدان معنی است که شما می توانید با توضیح دادن به آنها کمک کنید تا مواردی را که قبلا می دیدند به یاد بیاورند.

3. دریابید که شخص کور رنگی دارد یا خیر.

کور رنگی نوعی نقص بینایی است که در آن فرد می تواند اشیا را ببیند، اما بسیاری از رنگ ها را تشخیص نمی دهند و یا مانند چیزی که اکثر افراد می بینند، توسط آنها دیده نمی شوند. بیشتر اوقات افرادی که کور رنگی دارند همه رنگهای قرمز، نارنجی، زرد و سبز را به همان رنگ مشاهده می کنند و آبی و بنفش را یکسان می بینند. در حین کار یا صحبت با شخصی که کور رنگی دارد، می توانید به سادگی رنگ اشیا مشترک روزمره را نام ببرید و آنها به راحتی درک می کنند.

معلمان دانش آموزانی که کور رنگی دارند، همیشه باید حتما از کاغذ سفید و گچ سفید استفاده کنند تا تضاد به حداکثر برسد. برچسب زدن وسایل مختلف نوشت افزار و لوازم هنری ( مانند مداد رنگی، مارکرها، کاغذ رنگی و ...) نیز مفید خواهد بود.